Veel kinderen met dyslexie blijven problemen houden, ook nadat de behandeling is afgerond: dyslexie heb je voor het leven. Als de behandeling stopt, dan mag je verwachten dat de behandelaar een eindverslag opstelt. Dit eindverslag wordt besproken met ouders, soms (en dat heeft de voorkeur) zit daar ook iemand van school bij. De behandelaar kan gerichte aanwijzingen geven voor de aanpak op school of geeft specifiek behandelmateriaal mee waar op school mee gewerkt kan worden. Een leerling die uit behandeling komt heeft baat bij voldoende ondersteuning op school. Hoe die ondersteuning eruit ziet is inderdaad afhankelijk van de ernst en de aard van het probleem en de motivatie van de leerling. Het is belangrijk dat de verschillende partijen – ouders, school, kind – rond de tafel zitten om de mogelijkheden en onmogelijkheden te bespreken. Het is wenselijk om de afspraken vast te leggen, bijvoorbeeld op een dyslexiekaart.
Aanpakken die kunnen worden ingezet bij kinderen met lees-/spellingproblemen dan wel dyslexie worden besproken in hoofdstuk 4 en 5 van het Protocol Leesproblemen en Dyslexie voor groep 5 tot en met 8. Het herziene Protocol Dyslexie Voortgezet Onderwijs (hoofdstuk 5 tot en met 8) biedt daarop een mooie aanvulling (zie voor een digitale versie: http://www.dyslexiecentraal.nl. Ons advies is om niet te lang te wachten met het inzetten van compenserende hulpmiddelen. Vaak worden deze middelen pas in het voortgezet onderwijs ingezet, terwijl kinderen op de basisschool ook veel baat kunnen hebben bij het werken met deze middelen. Voor meer informatie over hoe het VO omgaan met compenserende hulpmiddelen, zie Protocol Dyslexie Voortgezet Onderwijs, hoofdstuk 9 en 10.